Het is Springtij Architecten uit Zandvoort gelukt om een ontwerp te maken waarbij De Nieuwe Watertoren in ere wordt hersteld én een nieuwe functie krijgt. De betrokken architecten Gimill Mual en Kees Draisma vertellen.
Gimill: “Het is fantastisch om in zo’n monumentaal industrieel gebouw rond te lopen. Met zo’n robuuste constructie. Als je daarvoor dan een nieuw ontwerp mag maken, is dat helemaal te gek.”
Kees: “Mijn vingers jeukten al jaren om iets met de watertoren te mogen doen. Als inwoner van Zandvoort, en als architect. Het is een unieke combinatie van nieuwbouw en oudbouw geworden.”
Mooiste herinnering
‘Vroeger ging ik naar het strand om te zwemmen, nu wonen we in Zandvoort en herontwikkelen we daar een fantastisch gebouw. Een mooie overgang in het leven.’ – Gimill
Gesloten silhouet
Gimill: “Bij het ontwerp hebben we het bestaande als basis gebruikt, om zo het landmark van Zandvoort te behouden. En ook – heel belangrijk – om het silhouet in stand te houden. Naast onze zienswijze hebben we kenmerken van de oorspronkelijke architect Jouke Zietsma meegenomen.”
Kees: “Het is een mooie combinatie geworden van de Delftse School-architectuurstijl en onze interpretatie. Het behoud van de authentieke elementen was het uitgangspunt. Zo zijn de originele trap en draagconstructie gebleven. Andere onderdelen worden deels nagemaakt, in dezelfde stijl.”
Gimill: “Na oplevering staat de bestaande toren er nog steeds in volle pracht. Maar dan met een nette inpassing van de elementen die er een woonfunctie van maken.”
Kees: “Zo oogt het silhouet vanbuiten gesloten, maar vanbinnen is de toren open. Met overal ramen die een fantastisch uitzicht bieden op de kust.”
Mooiste herinnering
‘Vanuit Haarlem zijn we verhuisd naar Zandvoort en ik ben verliefd geworden op dit dorp. Mijn kinderen zijn hier opgegroeid, dus ik heb heel veel herinneringen hier. Ook voor een architect is er in Zandvoort nog van alles mogelijk.’ – Kees
Hoogwaardige materialen
Kees: “Al sinds 2014 zijn we bij de herontwikkeling betrokken. En zoiets belangrijks voor Zandvoort bepaal je als architectenbureau niet in je eentje. Samen met de Welstandscommissie, Monumenten-zorg en de stedenbouwkundige hebben we een esthetisch programma van eisen opgesteld, waarna we tot dit ontwerp kwamen.”
Gimill: “We kiezen voor hoogwaardige materialen, want De Nieuwe Watertoren staat pal op de zee en wordt blootgesteld aan een stevige zeewind, zoute regen en zand. Dat vraagt bijvoorbeeld om heel goed metselwerk en kunststof kozijnen. Zo wordt de toren een robuust gebouw.”
Kees: “De Nieuwe Watertoren is na de oorlog gebouwd, en dat zie je terug in het slechte materiaal. De gebruikte stenen schilferen en scheuren snel. Door voor kwaliteit te kiezen, maken we De Nieuwe Watertoren weer toekomstbestendig. Het straalt de ambitie uit die Zandvoort nastreeft als badplaats.”
Gimill: “Het nieuwe ontwerp gaat Zandvoort weer markeren als populaire badplaats.”
Kees: “Zeker, het wordt weer die parel aan de kust en daar zijn we nu al trots op.”
Gimill: “Het is fantastisch om in zo’n monumentaal industrieel gebouw rond te lopen. Met zo’n robuuste constructie. Als je daarvoor dan een nieuw ontwerp mag maken, is dat helemaal te gek.”
Kees: “Mijn vingers jeukten al jaren om iets met de watertoren te mogen doen. Als inwoner van Zandvoort, en als architect. Het is een unieke combinatie van nieuwbouw en oudbouw geworden.”
‘Vroeger ging ik naar het strand om te zwemmen, nu wonen we in Zandvoort en herontwikkelen we daar een fantastisch gebouw. Een mooie overgang in het leven.’ – Gimill
Gesloten silhouet
Gimill: “Bij het ontwerp hebben we het bestaande als basis gebruikt, om zo het landmark van Zandvoort te behouden. En ook – heel belangrijk – om het silhouet in stand te houden. Naast onze zienswijze hebben we kenmerken van de oorspronkelijke architect Jouke Zietsma meegenomen.”
Kees: “Het is een mooie combinatie geworden van de Delftse School-architectuurstijl en onze interpretatie. Het behoud van de authentieke elementen was het uitgangspunt. Zo zijn de originele trap en draagconstructie gebleven. Andere onderdelen worden deels nagemaakt, in dezelfde stijl.”
Gimill: “Na oplevering staat de bestaande toren er nog steeds in volle pracht. Maar dan met een nette inpassing van de elementen die er een woonfunctie van maken.”
Kees: “Zo oogt het silhouet vanbuiten gesloten, maar vanbinnen is de toren open. Met overal ramen die een fantastisch uitzicht bieden op de kust.”
‘Vanuit Haarlem zijn we verhuisd naar Zandvoort en ik ben verliefd geworden op dit dorp. Mijn kinderen zijn hier opgegroeid, dus ik heb heel veel herinneringen hier. Ook voor een architect is er in Zandvoort nog van alles mogelijk.’ – Kees
Hoogwaardige materialen
Kees: “Al sinds 2014 zijn we bij de herontwikkeling betrokken. En zoiets belangrijks voor Zandvoort bepaal je als architectenbureau niet in je eentje. Samen met de Welstandscommissie, Monumenten-zorg en de stedenbouwkundige hebben we een esthetisch programma van eisen opgesteld, waarna we tot dit ontwerp kwamen.”
Gimill: “We kiezen voor hoogwaardige materialen, want De Nieuwe Watertoren staat pal op de zee en wordt blootgesteld aan een stevige zeewind, zoute regen en zand. Dat vraagt bijvoorbeeld om heel goed metselwerk en kunststof kozijnen. Zo wordt de toren een robuust gebouw.”
Kees: “De Nieuwe Watertoren is na de oorlog gebouwd, en dat zie je terug in het slechte materiaal. De gebruikte stenen schilferen en scheuren snel. Door voor kwaliteit te kiezen, maken we De Nieuwe Watertoren weer toekomstbestendig. Het straalt de ambitie uit die Zandvoort nastreeft als badplaats.”
Gimill: “Het nieuwe ontwerp gaat Zandvoort weer markeren als populaire badplaats.”
Kees: “Zeker, het wordt weer die parel aan de kust en daar zijn we nu al trots op.”
